Ten przydługawy wstęp miał zamaskować nieco temat dzisiejszego wpisu, bo nie będzie muzycznie, a literacko. Katolik talibem? czyli trzecia część "serii" (poprzednie to kolejno: Katolik frajerem? oraz Katolik ofiarą?) to książka "niepokorna". Zbigniew Kaliszuk drąży, pyta i generalnie nie ułatwiać odpowiedzi na pytania trudne i w wielu momentach nieco wręcz kłopotliwe. A tematy już same w sobie są kontrowersyjne... Aborcja, in vitro, eutanazja, kwestie związane z seksualnością- antykoncepcja, naturalne metody planowania rodziny, związki partnerskie czy homoseksualizm... ale to też tematy, z których nieustannie próbuje się wykluczyć katolików z publicznego dyskursu. Dzieje się to poprzez przylepiani katolikom łat homofobów i właśnie talibów (ewentualnie dookreślając "kato-talibów"). Sam autor określa swoją postawę wobec rozmówców w sposób następujący: "W przeprowadzonych wywiadach przyjmowałem rolę sceptyka, starałem się stawiać trudne pytania, podejmować wątki, o których w Kościele wiele się nie mówi, a także zderzać argumenty strony kościelnej z argumentami >>drugiej strony<<. Wielokrotnie zatem pojawiają się w pytaniach autora cytaty z publicystyki prof. Hartmana, będące- i to już moja prywatna opinia- idealnym przykładem ideologicznego przerabiania ogólnie pojętej humanistyki czy filozofii. Książkę otwiera rozmowa z ks. Piotrem Skalskim (jest to pseudonim, ksiądz nie chciał wystąpić pod prawdziwym nazwiskiem z uwagi na budzący kontrowersje temat na który się wypowiedział, oraz aby chronić resztki swojej prywatności) na temat związków partnerskich: "Po odrzuceniu przez Sejm- mówi ksiądz- wszystkich trzech projektów związków partnerskich w wielu mediach rozległ się histeryczny wręcz krzyk dziennikarzy, >>autorytetów<< i polityków, jaka to straszna rzecz się stała, że brak współczucia, że ciemnogród, że wsteczniactwo, że taliban [...], że wstyd [...] Owszem, nie tylko wstyd, ale zwykła granda, że można wygłaszać takie rzeczy w przestrzeni publicznej bez żadnej odpowiedzialności i konsekwencji za wzbudzanie nienawiści do posłów i obywateli mających inne niż tzw. >>mainstream<< wartości." Rzeczywiście, pamiętam przypadkowy (z reguły szkoda mi czasu na nieobiektywne dziennikarstwo) odcinek programu Tomasz Lis na żywo, podczas którego przy milczącym przyzwoleniu prowadzącego- znanego z antyklerykalnych okładek- wskoczono na posła Johna Godsona i uznano, że skoro odwołuje się do Pisma Świętego, to boi się (nie bardzo to rozumiem) rozmowy na temat związków homoseksualnych i związków partnerskich... i dalsza dyskusja- merytoryczna- została zablokowana. Na szczęście inaczej jest w wypadku Zbigniewa Kaliszuka... tu nie ma stron uprzywilejowanych...
Absolutnie najmocniejszym punktem publikacji są tzw. debaty dwóch stron… celem debat było umożliwienie wypowiedzi dwóm stronom sporu… i tak, np. w pierwszej debacie Stawka większa niż życie- in vitro: za czy przeciw? wypowiadają się się prof. Romuald Dębski, profesor ginekologii i endokrynolog, kierownik Kliniki Położnictwa i Ginekologii CMKP w Szpitalu Bielańskim, który opowiada się zdecydowanie za programem in vitro, Tomasz Terlikowski- filozof, dziennikarz i publicysta, doktor nauk prawnych Leszek Bosak oraz Tadeusz Wasilewski- lekarz, specjalista ginekolog- położnik. Od 1993 do 2007 r. pracujący w jednej z pierwszych polskich klinik realizujących program in vitro i który w marcu 2007 roku ogłosił: „Nigdy więcej nie wykonam programu in vitro”. Na początku roku 2009 otworzył pierwszą w Polsce klinikę leczenia niepłodności małżeńskiej wykorzystującą metodę naprotechnologii… choć z drugiej strony sprowadzenie niejako wartości całej publikacji do tych trzech tekstów (kolejne tytuły „debat dwóch stron” to: Wojna światów- w której udział biorą: Bronisław Wildstein, Tomasz Terlikowski, zmarła w katastrofie prezydenckiego samolotu w Smoleńsku Izabela Jaruga- Nowacka, Wojciech Sadurski; Męskie rozmowy o seksie- udział biorą: o. Ksawery Knotz, Szymon Grzelak, Jerzy Rodzeń, Ryszard Rutkowski, Bogdan Stelmach)… jest oczywiście niewłaściwe. Ciekawa jest również część szósta: Kościół i polityka, rozpoczyna się on niemalże słowami Przemysława Babiarza: „Sformułowanie, że Bóg jest sprawą prywatną, jest sformułowaniem marksistów. To jest nieprawda. Skoro wiara kształtuje człowieka, wpływa na nasze relacje społeczne, sposób życia, cele, które sobie w nim stawiamy, to jak najbardziej jest ona sprawą społeczną i mamy prawo do jej manifestowania w sposób społeczny”… zastanawiałem się, czy wybrać poszczególne cytaty, ale problem jest w tym, że wyrwanie ich z kontekstu umniejszyłoby ich całkowite znaczenie, dlatego oprócz tych już zacytowanych fragmentów więcej nie będzie. Książkę należy bowiem- mówiąc nieco kolokwialnie- „pochłonąć” w całości, bez pomijania poszczególnych fragmentów. Choć kilka „momentów”, m.in. tekst o. Jacka Salija Eutanazja- pomoc ludziom w cierpieniu? w którym autor zestawia poglądy zwolenników eutanazji z jej przeciwnikami reprezentującymi ateistyczny punkt postrzegania świata, poruszająca rozmowa z Krzysztofem Ziemcem, czy dający do myślenia z wielu medycznych względów tekst prof. Bogdana Chazana Wpływ aborcji na zdrowie kobiety, to teksty do których osobiście wracałem najczęściej… i zapewne wielokrotnie będę się na nich opierał w różnych- często niełatwych- rozmowach.
Książka
Zbigniewa Kaliszuka jest książką, do której wraca się często i przy różnych
okazjach. Przede wszystkim jednak pokazuje, że nauczanie Kościoła nie straciło
we współczesnym świecie nic. Na pewno jest też pomocą dla ludzi wątpiących ,
poszukujących odpowiedzi na pytania często tyleż kontrowersyjne co trudne i
delikatne.
Ode mnie: ******/ ******
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz